wiara w Boga

См. также в других словарях:

• wiara — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. wierze, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przekonanie, pewność, że coś jest prawdziwe; wierzenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Głęboka, niewzruszona wiara. Wiara w słuszność sprawy …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wiara — ż IV, CMs. wierze; lm D. wiar 1. blm «przeświadczenie, przekonanie, pewność, że coś jest prawdą, że coś jest słuszne; ufność, że coś się spełni, wierzenie w coś» Wiara w ideały, w słuszność jakiejś sprawy. Wiara we własne siły. Przywracać komuś… …   Słownik języka polskiego

• wiara — 1. Człowiek (ludzie) małej wiary «o kimś wierzącym w sposób powierzchowny»: Nie wyrzekajcie się Boga, ludzie małej wiary, nie czcijcie fałszywych proroków i bałwanów, bo On odwróci się od was. P. Huelle, Weiser. 2. Dać czemuś wiarę «uwierzyć w… …   Słownik frazeologiczny

• religia — ż I, DCMs. religiagii; lm D. religiagii (religiagij) «zespół wierzeń dotyczących genezy, struktury i celu istnienia człowieka, ludzkości i świata, wiara w Boga, bóstwa i w nieśmiertelność duszy; związane z nią zachowania oraz formy organizacyjne» …   Słownik języka polskiego

• religia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIb, lm D. religiagii {{/stl 8}}{{stl 7}} forma świadomości społecznej odnoszącej się do podstawowych problemów egzystencji człowieka, tj. genezy, celu istnienia człowieka, jego zależności od istot nadprzyrodzonych… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• panteizm — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. panteizmzmie, blm, filoz. {{/stl 8}}{{stl 7}} pogląd religijno filozoficzny utożsamiający Boga z przyrodą, sprzeczny z wiarą w transcendencję Boga wobec świata, a także w stworzenie świata i godność osoby… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• jedynobóstwo — n III, Ms. jedynobóstwowie, blm «wiara w jednego Boga; monoteizm» …   Słownik języka polskiego

• monoteizm — m IV, D. u, Ms. monoteizmzmie, blm «wiara w jednego Boga, jedynobóstwo» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• teodycea — ż I, DCMs. teodyceaei; lm D. teodyceaei 1. «koncepcja filozoficzno religijna, mająca na celu uzgodnienie sprzeczności między wiarą w dobroć i wszechmoc bożą a istnieniem zła» 2. «dział filozofii chrześcijańskiej, którego przedmiotem jest rozumowe …   Słownik języka polskiego

• hinduizm — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. hinduizmzmie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} religia, filozofia indyjska, charakteryzująca się m.in. wiarą w reinkarnację i istnienie jednego Boga, przejawiającego się pod różnymi postaciami : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kalwinizm — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. kalwinizmzmie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} jedna z protestanckich doktryn religijnych stworzona przez Jana Kalwina, z rygorystyczną etyką i wiarą w przeznaczenie człowieka z góry określone przez Boga {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień